De terugkeer van het tapijt!

Op vrijdag 15 maart stond in de Volkskrant een stuk over waarom het wandkleed de hedendaagse kunst zo goed staat. Beschreven wordt hoe de Britse kunstenaar Marc Quinn een detail van een foto van Kerim Okten heeft laten uitvergroten en als tapijt liet weven met behulp van een jacquardmachine. Dit detail, het beeld van een man in een hoodie voor een brandende auto, is het symbool geworden van de Londense rellen van 2011. De rellen waren het gevolg op de dood van een 29-jarige man die door de politie werd neergeschoten tijdens een poging hem aan te houden. In vroegere tijden werden gebeurtenissen dikwijls vastgelegd in de tapijtkunst. Vooral veldslagen, zoals de slag van Stamford Bridge, de slag bij Hastings in 1066 en die in het tapijt van Bayeux zijn verbeeld.Bij Bergarde Galleries is een serie van drie tapijten te zien van de Amerikaanse kunstenaars Andy Diaz Hope en Laurel Roth. Hun triptiek staat niet symbool voor één iconische gebeurtenis, maar zit juist vol met symbolen en details. Zij lijken zich in die zin meer vast te houden aan vroegere tradities dan dat Marc Quinn doet met zijn Hoodie man. Desalniettemin zijn het kunstenaars die in deze tijd juist voor textiel kiezen, terwijl het in de 20e eeuw toch een ondergeschoven medium was.———Verder lezen? Deze maand besteedt e-zine van Codart aandacht aan de tapijtkunst.Over de tapijten van Diaz Hope en Roth verscheen het boek The Conflicts met een essay van Lowery Stokes Sims en teksten van de kunstenaars. Bestellen kan door een e-mail te sturen naar info@bergarde.com