Tentoonstelling ‘Meester in Grafiek’ nog t/m 12 mei te zien
Graag verwelkomt Bergarde Galleries u in de galerie om de kunstwerken van Ad Willemen te aanschouwen in de laatste week van zijn expositie.
—–
Het vreeslijk vleselijke ‘De naakten van Ad Willemen’
Ad Willemen is de meester van de mystieke verbijstering. Van een verbazing die de adem doet stokken, van de schrik voor de sprakeloos makende perplexiteit. En wel omdat zijn tekeningen zowel de extase van de liefde bejubelen als de beschouwer voor naaktheid doen huiveren. Zijn vrouwen zijn zowel hallucinaties als droombeelden, godinnen van de eeuwige jeugd. Priesteressen, zij die in alles onthullende verschijning de geest reinigen van alledaagsheid. Zijn tekeningen gaan zowel over het bacchanaal als de catharsis. Ze bezitten een huiveringwekkende huid.
Voor Willemen is de vrouw een landschap dat telkens opnieuw de gekte van een onverzadigbare nieuwsgierigheid wekt: de onverzadigbare behoefte om het onbekende te verkennen. Tekenen is voor hem de reis waarop hij explorerend zoekt naar de oorsprong van het leven (l¹orgine du monde) in de schoot van het genot speurt naar een spoor van eeuwigheid. Dat waarvoor Faust zijn ziel verkocht, dat waarin Mozart´s Don Giovanni ten onder ging. Vechten tegen de dood, strijden voor de houdbaarheid.
Ad Willemen zoekt in de vrouw zowel de vervoering als de fataliteit. Zoekt de twee gezichten van één vlees. Zowel het ontoegankelijke van de eeuwigheid als de sensualiteit van aardse gevoelens. Zijn Majas bezitten de intieme en innige transparantie van een zich welwillend blootgeven. Zijn vrouwen zijn verpletterende muzen die evoceren wat men gedurende het leven verliest: jeugd en vitaliteit. Zij zijn symbolen van het verbod en het verlangen. Ze zijn, zoals dat in het Iers wordt genoemd, Sheela-na-gigs: representaties van de waarschuwing dat vanaf een zeker moment er geen terugkeer naar de onschuld meer is. Het enige dat iemand tijdens het zien rest, is zwijgen in terughoudendheid. Zwijgen voor alles wat zich voordoet in the eye of the beholder, zoals Gombrich daarover spreekt in zijn boek Art and Illusion: het ontzet raken over zichzelf.
Wil Heeffer
September 2011